Κυριακή 31 Ιανουαρίου 2010

Η εικόνα του σημερινού κειμένου είναι κλεμμένη από κάπου στο διαδίκτυο, ούτε που θυμάμαι που, και σκόπευα να την βάλω με κάποιο τρόπο στην επαγγελματική μου κάρτα, θέλοντας να τονίσω πόσο σημαντική είναι η ανθρωπομετρία για την αρχιτεκτονική. Αλλά μετά μου φάνηκε ότι παρέπεμπε λίγο στο ξεδιάλεγμα της Άριας Φυλής, είναι κι ο κύριος που φοράει στολή από πίσω..και με γιαγιά Γερμανίδα και το μαλλί κομμένο στον μισό πόντο δεν με παίρνει να αφήνω περιθώρια για παρανοήσεις, οπότε.. rejected.
Α μα τι ωραίο αρχέτυπο το "αγόρι με κιθάρα"! Ακαταμάχητο ανά τους αιώνες, από τον Ορφέα (με το καβούκι της χελώνας, βεβαίως βεβαίως) μέχρι τις μέρες μας :)
Δεν είχα σκοπό να γράψω σήμερα, διότι η διάθεσή μου ήταν "στα κάτω" της, αλλά τώρα επανήλθε σε ένα 7.5/10, οπότε και βρίσκω την όρεξη να γράψω δυο λογάκια.
Κατ΄ αρχάς, μπείτε στο δεύτερο από τα λινκ μου και διασκεδάστε με την ψυχή σας (εντάξει, δεν είμαι και πάρτι άνιμαλ! Κάτι τέτοια ισοδυναμούν για μένα με "διασκέδαση με την ψυχή μου").
Ύστερα, ακούστε το "23 κόκκινα φώτα" από Χειμερινούς Κολυμβητές.
Ύστερα μπείτε στο τρίτο από τα λινκ μου και διαβάστε ό,τι έχει εκεί μέσα. Είναι αντιπροσωπευτικό του τι εννοώ εγώ με τη λέξη "χιούμορ".
Πρέπει να ομολογήσω ότι φταίω που δεν έχω νέα, διότι το Σάββατο θα μπορούσα να πάω 6dogs, όπου θα ήταν ο Τ., ή Bios, όπου θα ήταν ο Κ. με την Μ., αλλά επειδή δεν μπορούσα να διαλέξω, έμεινα τελικά σπίτι.
Και σήμερα επίσης, σάπισα βλέποντας Friends, και μετά Big Bang Theory και μετά σκαλίζοντας το διαδίκτυο.
Αναρωτιέμαι αν πρέπει να αναρτήσω τις ιστορίες μου σε ένα νέο blog, ή να αρχίσω να τις πετάω εδώ μια-μια. Ή να τις αφήσω να μουχλιάζουν στον υποφάκελο "ακατάσχετη δημιουργικότητα", του φακέλου "τα έγγραφά μου".
Όσο αναρωτιέμαι, ακούω Blossom Dearie, "For Cafe Apres-Midi" και ελπίζω να νυστάξω γρήγορα, διότι αύριο έχω πρωινό ξύπνημα. Θέλω να πάω από τα Public, να πάρω έναν Σκαμπαρδώνη, διότι πολύ έχω αμελήσει τα "εισερχόμενα" αναγνωστικά ερεθίσματα τελευταία (μιλάω για τα τυπωμένα σε χαρτί).
Αύριο έχω κανονίσει ένα καφεδάκι με τον αγαπημένο μου συγγραφέα (και ακόμη πιο αγαπημένο μου φίλο-ή μήπως είναι πιο αγαπημένος μου συγγραφέας και λιγότερο αγαπημένος φίλος;) στο Καφεκούτι, μετά το γραφείο, και μου υποσχέθηκε και η Σ. ότι μπορεί να περάσει από το Μεταξουργείο για καφέ. Θα πάω για καφέ φορτωμένη με τα τρία τάπερ που άφησα την Παρασκευή στο γραφείο, διότι δεν ήθελα να τα κουβαλάω στον Αγγελάκα και είχα χώσει μια δεύτερη, μικρή τσάντα, μέσα στην τεράστια κανονική μου. Τώρα, αν με σταματήσουν αύριο για εξακρίβωση και έλεγχο στα Εξάρχεια, θα νομίσουν ότι είμαι πλασιέ.

7 σχόλια:

  1. Θα εχει πλακα να συγκρινουμε την ανθρωπομετρια της αρχιτεκτονικης με το big bang theory... αν ειμασταν σαν αυτους τους φυτουκλες [με την καλη εννοια], θα ειμασταν τελειοι στην ανθρωπομετρια
    φερτε μου εναν χοντρο να τον χωρεσω απο την πορτα του σπιτιου μου!

    οσο για 6 dogs ή bios, ειναι πραγματικα δυσκολη επολογη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημερα και καλο μήνα!
    Φοβερά τα λινκ σου και το string along πολύ όμορφο και εσύ πολύ όμορφη! (αν καταλαβα καλα ιτς γιου!)

    Το σημερινό σου ποστ μου θύμισε κάτι. Η μαμά της αδελφής-ψυχής μου είναι γερμανίδα και μια μέρα την ρωτούσα γιατί δεν ονόμασαν τον αδερφό της από τον γερμανό παππού του. Μου έλυσε την απορία: γιατί τον έλεγαν Adolph! Μου λέει φαντάζεσαι στην παιδική χαρά να τον φωνάζαμε Αδόλφο;;;

    Επίσης θα ήθελα να πω πως μπορείς να μας χαρίσεις ιστορίες "ακατάσχετης δημιουργικότητας". Εγώ πάντως δηλώνω συμμετοχή ως αναγνώστρια..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @sarper: Συμφωνώ, συμφωνώ και συμφωνώ!!
    @Jerry:Oh yieaaap, that's me!!
    Θα με βάφτιζαν Gertraude!! Να 'ναι καλά η νονά που είχε ένσταση..
    Όσο για το τρίτο, θα φροντίσω να έχεις υλικό για ανάγνωση :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Τα λινκ για την ώρα τα προσπερνάω.Δεν έχω η/υ, είμαι με ένα λάπτοπ πανάρχαιο και μου την έχει δώσει.Γκρίνια τέλος,προχωράω στο παρασύνθημα.
    Η φωτογραφία που επέλεξες, μάλλον θα σου τις κλείσει τις πόρτες,αντί να τις ανοίξει! Σκιάχτηκα!
    Όσο για τα τάπερ,μη μασάς.Οι μισοί τρέφονται με ταπεράκια από μαμά πλέον.Το πολύ πολύ,να σου χαμογελάσουν με κατανόηση (χάθηκα,ας όψεται το πισί)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @Vany: αχ περαστικά στο λαπτοπ!!!
    Δικαίως σκιάχτηκες.. I know..
    Δε μασώ με τα τάπερ, δεν μασώ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Να 'ναι περαστικά όμως.Πιο πολύ το 'χει ο μάστορας από μένα. Πως κρατήθηκα και δεν το έχωσα στον κάδο αντί για το αυτοκίνητο, μόνο εγώ το ξέρω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @Vany: Σοβαρά, σε καταλαβαίνω! Όταν κόλλησα ιό ένιωσα κι εγώ πολύ χάλια. Κρίμα να εξαρτώμαστε τόσο ρε γαμώτο από τα παλιο-κούτια, αλλά αφού έτσι είναι, εύχομαι να λυθεί το συντομότερο το πρόβλημά σου! Κουράγιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.