Χθες ήταν μια πολύ γεμάτη μέρα. Καφές στο Rosebud, επίσκεψη στο Μουσείο της Ακρόπολης, κρασί στο Μπαρμπα- Γιάννη, μπύρες στο Booze, και ύστερα σπίτι, λαζάνια με σπανάκι της μαμάς (υπέροχα) και Δέκα Μικροί Μήτσοι.
Τώρα πλέον μπορώ να δικαιολογήσω γιατί ΔΕΝ μου αρέσει το μουσείο. Διότι δεν έχει καμία εσωτερική οργάνωση, είναι όλα λίγο άναρχα πέρα από κάτι στοιχειώδη "γύρω-γύρω". Και σε δυο ορόφους εκθεμάτων αντιστοιχεί ένας όροφος με (θαυμάσιο) καφέ και πωλητήριο. Εμπορευματοποίηση, όχι αστεία.. Βέβαια, μου άρεσε το εμφανές μπετόν, οι μεταλλικές κολώνες, οι γυάλινοι διάδρομοι (εεε σας έβγαλε λίγο υγρασία στην είσοδο από κάτω, δεν ξέρω αν το έχετε πάρει χαμπάρι..) και οκ, όντως καθρεφτίζεται το μνημείο στην όψη, αλλά πολύ ταχυδακτυλουργικό, λιγότερο αρχιτεκτονική (φρονώ).
Στο μπαρμπα-Γιάννη το φαγητό ήταν πολύ καλό (ένα ψητό κοτόπουλο με πατάτες τηγανητές και μια σαλάτα χόρτα έφαγα εγώ), το κρασί μέτριο (κόκκινο, απροσδιόριστο).
Στο Booze, o Λούβρος κάθε δέκα λεπτά σκαρφάλωνε πάνω στο μοναστηριακό τραπέζι για να ισιώσει ένα γιγαντιαίο κοτόπουλο (ή γαλοπούλα;) που επέμενε να του γυρνάει πλάτη, τελικά το έβρισε και αυτό συμμορφώθηκε Πίσω από το κοτόπουλο έπαιζε ένα βίντεο, στο οποίο εμφανίστηκαν: λάσπες, πρόβατα, μια κοπέλα με ένα φλοράλ φόρεμα να τρέχει στα χιόνια, ένας άντρας με ζαρτιέρες να καπνίζει μπροστά από ένα παράθυρο.. Πολλή κουλτούρα :Ρ (εμένα μ' αρέσει το μαγαζί και η ατμόσφαιρά του και όλα, κι ας λέτε..). Επίσης, ήταν η πρώτη φορά που είδα dj άντρα και ήταν πολύ καλύτερος από όλες τις γυναίκες του Booze, έτσι όπως έχωνε το μικρό τυμπανιστή ανάμεσα στα κομμάτια :).
Το αεροπλάνο που περίμενα απογειώθηκε και προσγειώθηκε παρά τον απαίσιο βόρειο ευρωπαϊκό καιρό, γεγονός που με κάνει να βλέπω τη ζωή ακόμη πιο αισιόδοξα.
Επίσης μου απάντησαν και από το αρχιτεκτονικό γραφείο, ότι θα χαρούν πολύ να κάνω την πρακτική μου εκεί, αλλά λόγω κρίσης δεν μπορούν να μου δώσουν φράγκο :/
Αυτά τα νέα νομίζω..