Το Hot Fuzz είναι απλά απίθανο :). Δεν θα το κρύψω ότι δεν κατάλαβα ιδιαίτερα τη διαφορά ανάμεσα σε dvd και blue ray, αλλά γέλασα απίστευτα. Αυτά χθες το βράδυ. Σήμερα το πρωί καφεδάκι στην Πλάκα, σε ένα από όλα τα καφέ σε μια από όλες τις σκαλοπατιαστές ανηφόρες, με τον Β., που μου είπε άπειρα νέα από Ξάνθη και με έκανε και πάλι να γελάσω με την ανωριμότητα που τον διακρίνει στις προσωπικές του σχέσεις (αν και οι λέξη "σχέση" αν τη βάλουμε στην ίδια πρόταση με τον Β., θα σηκωθεί και θα φύγει οικειοθελώς..). Παιδιά, τι να πεις..
Η συνειδητοποίηση της ημέρας: ποτέ, μα ποτέ, δεν πρέπει να ξαναπιώ φραπέ έξω, όσο ελαφρύς κι αν είναι, ειδικά μετά από έναν γαλλικό "strong enough to defend its self". Έφαγα ένα τοστ, δυο Μιράντα Παπαδοπούλου και άπειρο κοτόπουλο με πατάτες, και το στομάχι μου είναι ακόμη χάλια..
Το βράδυ με περιμένει συνάντηση με σόγια, που θα αναρωτιούνται πάλι πώς μεγάλωσα και γιατί δεν τρώω λίγο και όσο κι αν χαλάρωσα από χθες μέχρι σήμερα το μεσημέρι που ήμουν "εκτός έδρας", δεν ξέρω αν είμαι έτοιμη να το αντιμετωπίσω αυτό.
Και μια απορία: γίνεται να προσπαθείς να δώσεις συμβουλές σε κάποιον και να μην ακούγεσαι τελείως ηλίθιος; Νομίζω ότι εγώ ακούγομαι πάντα ή πολύ "Cohelo" ή πολύ "Seventh Heaven" ή πολύ "Κρουέλα ντε Βιλ".. Well, τουλάχιστον προσπαθώ..