Δευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010

Είναι ένα γεγονός ότι η Άνοιξη μπήκε για τα καλά. Ξέρω ότι κάνει ψύχρα, έχει συννεφιά και ψιχαλίζει, παρ' όλα αυτά, το μυρίζεις στον αέρα, κάτω από το καυσαέριο και τη σκόνη από τη Σαχάρα. Πίστευα ότι στην Ξάνθη η άνοιξη σε πιάνει πιο έντονα από το λαιμό και σε ταρακουνάει, αλλά τελικά δε φαίνεται να την εμποδίζουν τα τσιμέντα και οι σκονισμένες νεραντζιές Θέλω να περάσω ατελείωτες ώρες κάτω από τον ήλιο πίνοντας καφέ και διαβάζοντας ένα ωραίο βιβλίο ή απλώς χαζεύοντας του περαστικούς και χαμογελώντας
Στην οδό Κολοκυνθού υπάρχουν μεταλλικές σκαλωσιές που πρέπει οπωσδήποτε να τις φωτογραφίσω κάποια στιγμή. Κάνουν το αστικό τοπίο τελείως σουρεαλιστικό και παραμυθένιο. Σαν να είσαι σε κάποιο βόρειο ευρωπαϊκό λιμάνι την εποχή της βιομηχανικής επανάστασης.
Είμαι πολύ ενθουσιασμένη με το πόσο μαγικό υλικό είναι ο πολυεστέρας (βλ. εικόνα). Μπορεί να έχει ιδιαίτερη διαδικασία η κατασκευή μιας μακέτας από πολυεστέρα, καθώς απαιτεί να συνθέσεις το υλικό, να φτιάξεις καλούπια, να περιμένεις να πήξει, να τρίψεις με πολλές διαβαθμίσεις από στεγνά και βρεγμένα γυαλόχαρτα, να γεμίσεις τους πνεύμονές σου με χημική σκόνη, να γυαλίσεις με κρέμα, που πιο χημική δε γίνεται, ΑΛΛΑ είναι ο άτιμος πολύ φωτογενής και με τρομερά εντυπωσιακή υφή.
Το Σαββατοκύριακο που πέρασε μου θύμισε πολύ το δεύτερο έτος στην Ξάνθη. Είχε πολλές ταινίες στη σειρά στο lap top, κάτω απ' το πάπλωμα, σε απομόνωση. Αλλά και ξενύχτι με κουβέντα εκτός τόπου και χρόνου και πολλή μουσική. Αυτά τα χαζοξενύχτια που στα 19 τα κάνεις και μετά πας σχολή και δεν τρέχει τίποτα και τα ξανακάνεις το επόμενο βράδυ, και στα 24 (που ποια 24 δηλαδή.. μισό και βάλε..) τα κάνεις, τα χαίρεσαι, και το πρωί που πρέπει να ξυπνήσεις καταριέσαι την ώρα και τη στιγμή που είπες "εντάξει, νωρίς είναι ακόμα, θα πιώ κι έναν καφέ και θα 'μαι μια χαρά..".
Μπήκα σε ένα ταξί και ο ταξιτζής άρχισε να με ρωτάει τι ταινίες μου αρέσουν. Του απάντησα "τα ευρωπαϊκά δράματα", πιστεύοντας ότι θα τον αποθαρρύνω Μου δήλωσε ότι του αρέσουν τα γουέστερν και ο Μπρους Λι. Του είπα ότι δεν έχω άποψη επί του θέματος. Λάθος. Μέγα. Διότι μου είπε "Ααααα! Μην ανησυχείτε δεσποινίς! (τον εκτιμώ τον πληθυντικό από αγνώστους γενικά) Θα σας πω εγώ μερικούς τίτλους, να τους σημειώσετε!". Και άρχισε να μου λέει, και μάλιστα μου έκανε και spelling, μη τυχόν και γράψω λάθος κανέναν τίτλο και δε βρίσκω το torrent. Ύστερα, όταν φτάσαμε εκεί που πήγαινα, διεπίστωσε ότι δεν είχε ψιλά για ρέστα. Με ρώτησε πολύ ευγενικά αν μπορούσα να πάω στο καφενείο να χαλάσω, για να μην αφήσει το ταξί. Πήγα. Το καφενείο δεν είχε. Πήγα στο ψιλικατζίδικο δίπλα. Στο μεταξύ του κόρναραν και πήγε δυο στενά παρακάτω. Τον βρήκα τελικά, μου ζήτησε χίλια συγνώμη και μου έδωσε δυο ευρώ παραπάνω ρέστα. Του τα επέστρεψα, αλλά το εκτίμησα. Σουρεαλιστική φιγούρα, αλλά με διασκέδασε αρκετά.
Αναρωτιέμαι αν ο Ν. άφησε σε κάποιον κλειδιά να ποτίζει τα λουλούδια του αυτή τη βδομάδα που λείπει. Τα φαντάζομαι να μαραίνονται κάτω από τη συννεφιά και με πιάνει η ψυχή μου..
Α, θέλω να μπινελικώσω λίγο και τα ΕΛΤΑ, διότι χάθηκε το γράμμα που μου έστειλε η Σ., χάθηκε το βιβλίο που έστειλα στον Ν. και χάθηκε και το γράμμα που έστειλα στον Σ.. Έλεος!

10 σχόλια:

  1. Ksenixtia k meta karfi sti sxoli, axxxx, pws perasan ta xronia, gerasa ki egw k dn ta sikwnw pleon... Alla exoun plaka!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. αυτά τα tips δεν θα τα χρησιμοποιήσω. Δεν θα πεθάνω για καμία μακέτα χαχαχαχα. Ταρίφaς rulez!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Εύγε στον ταξιτζή λοιπόν!

    Αν και σχολή δεν είχε το μενού,ξενύχτια είχα μπόλικα. Και το πρωί δουλειά. Αλλά δε ζοριζόμουν ρε συ,ήταν φυσιολογικότατο. Κοιμόμουν λίγο παραπάνω μετά κι ερχόμουν στα ίσα μου. Τώρα αν το πάω σερί,θα 'μαι σα ζόμπι μια βδομάδα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Vany λέω να ακολουθήσουμε όλοι τη συμβουλή της Jerry για το Ιπποφαές (συμπλήρωμα διατροφής από κάτι φυσικά συστατικά I don't know..), διότι δεν μας βλέπω και πολύ ανθεκτικούς και ανθεκτικές και ανησυχώ σφόδρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Κάντε παιδιά να δείτε τι θα πει ξενύχτι! Και το πρωινό ξύπνημα δεν το γλυτώνεις. Και το ξενύχτι δεν το επιλέγεις.. Άστα!
    Θυμάμαι μία φίλη μου που νανουριζαμε μαζί τον γιο μου όταν ήταν 10 μηνών. Από κει έμεινε το "κοιμήσου γαμώ το στανιό μου!"...
    Όπως καταλαβαίνετε αμ μπακ! Και αλ μπι γουότσινγκ..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. γύρισε η μάμα Τζέρρυ!! Γιέέέέέέιιιι!! Γιούπι γιούπι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Κοίτα να δεις, μεταξύ άλλων πιστεύω πως όποιος κοιμάται λιγότερο, ζει ..περισσότερα. Οπότε.. ;)

    Σούπερ ο ταξιτζής. Είδες; Από κει που δεν το περιμένεις.. Τα σημείωσες όλα; Έτοιμη η λίστα; :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. τα σημείωσα, τα σημείωσα madame! θα σας τα μεταφέρω κάποια στιγμή κι εδώ, αφού δω κανα-δυο, να ξέρω περί τίνος πρόκειται :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.