Εντάξει, ναι, έχω την καλύτερη καλύτερη φίλη σε όλο το Σύμπαν. Δεν χρειάζεται να με φθονείτε και να με καταριέστε τώρα για την τύχη μου, δείξτε λίγη ανωτερότητα, επιτέλους! Τσκ..
Αυτό είναι το δώρο της Α. για τα γενέθλια μου (ναι, το 'παθα κι αυτό και φέτος. Συνέβη.). Είναι μια καρφίτσα στρουθοκάμηλος και νομίζω ότι θα την φοράω από δω και πέρα συνέχεια. Είτε θα φοράω μόνο ρούχα που πάνε με τη στρουθοκάμηλο, είτε θα αδιαφορώ για το αν πάνε τα ρούχα που φοράω με τη στρουθοκάμηλο
Βγήκαμε σήμερα για έναν καφέ με την Α., που είχα να την δω αιώνες (μου αρέσει να υπερβάλω λιγάκι). Πήγαμε στις "Μούσες", στο Μοναστηράκι (μην πάτε, κάνει 5 ευρώ ο φρέντο καπουτσίνο-στο Ginger Ale κάνει 3.30 και είναι πολύ πιο ωραία). Ε, ήταν απίθανα. Πώς γίνεται αυτό κάθε φορά, δεν καταλαβαίνω. Εννοείται ότι καταλήξαμε να μιλάμε για τη διπλωματική, αφού πρώτα όμως περάσαμε ένα χεράκι όλες τις "μόνιμες στήλες" και τα "επίκαιρα" και σκοπεύουμε να κάνουμε κάποια στιγμή μια προβολή όλων των εξευτελιστικών βίντεο που τραβούσαμε κατά τη διάρκεια της διπλωματικής Μεταξύ μας, άντε και με 4-5 ακόμη που θέλουμε είτε να τους διασκεδάσουμε, είτε να τους τρομάξουμε.
Έχω στο μπαλκόνι εδώ και τέσσερις μέρες ένα αβοκάντο που δεν έλεγε να ωριμάσει αλλά τελικά ωρίμασε και σκοπεύω αύριο να το μαγειρέψω με κοτόπουλο και να το δώσω στο πειραματόζωο-μπαμπά, που θα έχει έρθει από τριημεράκι και άρα χαλαρός και ανυποψίαστος Είμαι σχεδόν σίγουρη ότι θα βγει μάπα, αλλά αν δεν πειραματιστείς δεν μαθαίνεις, σωστά; Σωστά.
Έχω κέφι. Αν μου ξαναχαλάσει θα κατηγορήσω κάποιον από εσάς που με διαβάζετε, ή όλους μαζί, ότι με ματιάΞατε. Επιπλέον, θα γράφω πάλι μίζερα και γκρινιάρικα και ψευτοκουλτουριάρικα. Κανονίστε. Αυτά.

Υ.Γ.: Σάουντρακτ της βραδιάς: "Τα μυστικά του κήπου", Νίκος Κυπουργός. Ω, θεοί! Επίτελους, μετά από καιρό ένας ελληνικός δίσκος που ακούγεται άνετα στο ριπίτ για μέρες.

"τι κι αν φορείς πουκάμισο
που ως το λαιμό
που ως το λαιμό κουμπώνει
Απ' τα κουμπάκια ανάμεσα
ο έρωτας
ο έρωτας τρυπώνει"