Δευτέρα 14 Ιουνίου 2010

Είδα χθες το A single man. Υπέροχο. Εμένα τουλάχιστον μου άρεσε πάρα πολύ. Έντονα συναισθήματα και μια κάποια πίκρα, γιατί είδα λίγο το μέλλον μου νομίζω, στο πρόσωπο την Charlie (Julianne Moore). Δεν μπορώ να πω παραπάνω, γιατί θα σας το χαλάσω και μου έχει πάρει έξι χρόνια να μάθω να μη λέω το τέλος από τις ταινίες (και δεν τα καταφέρνω πάντα).
Επίσης, τελείωσα το Ένστικτο της Ευτυχίας του Μωρουά, που τελικά το είχα αδικήσει λέγοντας ότι μιλάει για δροσερά πράσινα λιβάδια. Μιλάει αρκετά αναλυτικά για τις προκαταλήψεις και την ηθική που χαρακτήριζε μια εποχή, για ανθρώπους που συγχωρούν, για θεοσεβούμενες κυρίες με αμαρτωλό παρελθόν, αλλά σκληρές και μισάνθρωπες. Έχει ενδιαφέροντες χαρακτήρες. Μου έφερε στο νου αυτόν τον στίχο, τραγουδισμένο από τον Γ. Παλαμίδα "..Αλίμονο στους δυνατούς κι ευαίσθητους
εξουσιάζονται απ' τους αδύναμους κι αναίσθητους.." (Αλίμονο, Λένα Πλάτωνος). Πάντως αν έπρεπε να προτείνω ένα βιβλίο, δεν θα ήταν αυτό.
Σήμερα πήγα από τα Public για ανεφοδιασμό. Στο δρόμο αναρωτήθηκα για ακόμη μια φορά γιατί δεν βρίσκεται κάποιος να επιστρέψει τα ζώα που ζουν ανάμεσά μας στη ζούγκλα. Να μην υποφέρουμε ούτε εμείς, ούτε αυτά. Μιλάω για εκείνους τους ανθρώπους που δεν αντιλαμβάνονται ότι αντί για "τι ώρα είναι; ε;", θα μπορούσαν να πουν "συγνώμη, τι ώρα είναι;" ή ακόμη "καλημέρα, μήπως ξέρετε τι ώρα είναι;" ή ακόμη "μήπως έχετε ώρα;". Το ίδιο και με το "πού κάνει τέρμα το λεωφορείο;" μετά από σκούντημα. Ναι, ξέρω, είμαι ξινή, είμαι στριμένη, είμαι τυπολάτρης, είμαι σνομπ. Αλλά "μήπως θα μπορούσατε σας παρακαλώ να μου πείτε τι ώρα είναι;", γαμώ το κέρατό μου;
Τέλος πάντων, στα Public πήγα με στόχο να βρω κανένα βιβλίο που θα με κάνει σοφότερη. Παρ' όλα αυτά δεν βρήκα τίποτα σε δοκίμιο ή κριτική που να με πείθει και έτσι κατέληξα στο "Ψηλή σηκώστε στέγη ξυλουργοί/ Σίμορ, συστατικά στοιχεία" του Σάλιντζερ και στο "Ταξίδι στην άκρη της νύχτας" του Σελίν, για τον οποίο ο Εβραίος Ροθ γράφει "Για να πω την αλήθεια, στη Γαλλία ο "Προυστ" μου είναι ο Σελίν! Ιδού ένας πολύ μεγάλος συγγραφέας Ακόμα και αν ο αντισημιτισμός του τον καθιστά πλάσμα ελεεινό, ανυπόφορο. Για να τον διαβάσω, πρέπει να αναστείλω την εβραϊκή μου συνείδηση, αλλά το κάνω, γατί ο αντισημιτισμός δεν βρίσκεται στην καρδιά των βιβλίων του. Ο Σελίν είναι μεγάλος ελευθερωτής, νιώθω σα να με καλεί η φωνή του.". Καθότι, λοιπόν, πριν δυο μέρες τελείωσα τον Ροθ (όχι όλον, εκείνο το βιβλίο που διάβαζα), σκέφτηκα ότι ήταν κάτι παραπάνω από σύμπτωση που βρέθηκε μπροστά μου ο Σελίν.
Σκεφτόμουν να πάρω Ντε Σαντ, "Ο Δήμιος και το Θύμα του", αλλά επειδή έχω βουλιάξει στον κυνισμό τελευταία και νιώθω ότι αρχίζω και διαβρώνομαι κάπως, είπα να στραφώ σε κάτι που να με γεμίζει διαφορετικά. Έτσι κι αλλιώς η πρόκληση είναι να ΜΗΝ είσαι μισάνθρωπος. Για μένα, τουλάχιστον.
Υ.Γ.: Συζητούσα με κάποιον κάποτε ότι αν διαβάσεις και καταλάβεις τα: "Ο Μικρός Πρίγκιπας", "Ο Γλάρος Ιωνάθαν", "Θαυμαστός καινούριος κόσμος" και Ιούλιο Βερν, είσαι σοφός και καλύτερος άνθρωπος. Εξακολουθώ να το πιστεύω. Απλώς δεν είναι καθόλου εύκολο να κάνεις τρόπο ζωής τις υπόγειες ή όχι και τόσο υπόγειες "διδαχές" αυτών των βιβλίων.

14 σχόλια:

  1. όλοι για βιβλία μιλάτε σήμερα! θέλετε να μου πείτε κάτι; :))) καλά όταν τελειώσω την αμάντα θα διαβάσο τον γλάρο ιωνάθαν και ιούλιο βερν. χεχ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. συγγνώμη, μπήκα να δω αν μου απάντησες, έγραψα θα διαβάσ"ο"; χαχαχαχα. πρέπει να διαβάσο ναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. η αλήθεια είναι ότι ήθελα να σε κοροϊδεψω λιγουλάκι, αλλά δεν σου απάντησα για να κρατηθώ και να μην σε κοροϊδεψω :Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. μα έπρεπε! αν και έχω ocd με τα ορθογραφικά, θα γελούσα. :) (κακίστρω)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Alex: Είσαι και πολύ κουλτουριαραία αμαλάχει ναουμε....ομολογώ πως παρά την αναγεννησιακού τύπου σφαιρική μου μόρφωση, ουδεποπότως έχω μπουκάρει σε βιβλιοπωλείο με στόχο να αγοράσω...συλλογή δοκιμίων. Το τελευταίο βιβλίο που αγόρασα είναι μετάφραση στα γερμανικά του "Η Σαύρα" της ιάπωνος συγγραφέως (sic) Banana Yoshimoto το οποίο και φυσικά δεν έχω διαβάσει ακόμα.

    Flons: Περδικαλώ λίγα τα υπονοούμενα για τον Jules. Ναι μεν έγγραφε κατά παραγγελία του Hetzel "ευκολοχώνευτη" λογοτεχνία για εφήβους αλλά δεν παύουν τα κείμενα να αντανακλούν πάρα πολλές πτυχές της κοινωνικοπολιτικής καταστάσεως στη Γαλλία του 19ου αιώνος καθώς και την πρώτη "παγκοσμιοποίηση" που επήλθε χάρι στις αποικιακές αυτοκρατόριες της εποχής καθώς και τις εξελίξεις στις εποικοινωνίες και τις μεταφορές. Α και εμείς εδώ στο fileasphogg γουστάρουμε τρελά passé simple.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. μα ΠΡΕΠΕΙ να γίνω σοφή με κάποιον τρόπο Φιλέα! Τι να κάνω η δόλια?
    Και μη μου αποπαίρνεις τη Φλο, διότι στενοχωριέμαι! Είχε αγαθές προθέσεις, είμαι σίγουρη :)
    Και επίσης, μη μου απομυθοποιείς τον Ιούλιο!
    Ταράχτηκα απογευματιάτικο..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ουδόλως τον απομυθοποιώ...αντιθέτως σπεύδω να αντιμετωπίσω την κλασσική κριτική που του αποδίδεται απο διάφορους κακεντρεχείς ότι τάχατες δεν μπορούσε να γράψει "βαριά λογοτεχνία" και για τούτο το λόγο "είναι για ηλικίες 13-14 άντε και 15 χρονών". Ε όχι....ας κάτσουν πρώτα να διαβάσουν κανα βιβλίο του στο πρωτότυπο έχοντας γνώση της εποχής και μετά ας μιλήσουν. Btw με την ίδια λογική και η Selma Lagerlöf έγραφε βιβλία για δεκάχρονα, ergo ήταν συγγραφέας της μπόρας. Άμα ακούω τέτοια μου ανεβαίνει το αίμαι στο (κούφιο μου) κεφάλι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Χαίρομαι!
    Την κυρία Selma Lagerlöf την είδα τώρα στο wiki, δεν την ήξερα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. το "ταξιδι στην ακρη της νυχτας" θα σε αποζημιωσει,θα το διαπιστωσεις αμεσως μολις το ξεκινησεις.
    αμα θες να γινεις ακομα πιο σοφη διαβασε την πτωση και τον ξενο του καμυ.
    δε θα χρειαστεις κατι αλλο,αληθεια.
    καλες αναγνωσεις οπως και να 'χει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Άλις, το ξεκίνησα και πάει όντως πολύ καλά. Μου κλέβει τον ύπνο :)
    Έχω διαβάσει τον Ξένο αρκετά χρόνια πριν (3-4) και δεν θυμάμαι τίποτα. Μάλλον πρέπει να τον ξαναπεράσω ένα χεράκι.. Ή να πιάσω την Πτώση. Ευχαριστώ για τις προτάσεις :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Δεν θα συμφωνήσω στο ότι ο Αλμπέρ Καμyς είναι ένας συγγραφέας που αξίζει να διαβάσεις. Και αυτό γιατί τα βιβλία του είναι εμποτισμένα απο αθεϊστικη λογική, που κατέστρεψε τη Γαλλία και σταδιακά τον υπόλοιπο κόσμο. Οι χίπις,τα αναίσχυντα γεγονότα της δεκαετίας του 70 στο Σαν Φρανζισκό που οφείλονται; Υπαρχει τεκμηριωμενα πλέον η βασιζόμενη στον ατομικισμό σκέψη επηρεασμένου από τον Καμούς, Σαρτ,Βολταιρο κ.α, ότι μια γυναίκα μπορεί να παρατήσει στα σκουπίδια το νεογεννητό της, αφου αυτό είναι ατομικό δικαίωμά της. Είναι γνωστό οτι η πολλή σκέψη διαφθείρει, καταστρέφει και δημιουργεί τύψεις, το αντικείμενο απομακρύνεται απο την πρότερη αθωότητα και "νορμαλιτέ" στην οποία βρισκόταν. Επέρχεται η αυτοκτονία.
    Ο Ντε Σαντ είναι ο υπαίτιος της διαφθοράς της κοινωνίας μας, δοκίμασε τα πάντα κτλ. Η Γαλλία έχει καταστραφεί από κάτι τέτοιους συγγραφείς, και πολύ από τους πεφωτισμένους. Το ξέρετε οτι έκαναν συστάσεις στον Σαρκοζύ γιατί έκανε δημόσια ΜΙΑ ΦΟΡΑ τον σταυρό του; Ε αυτά γίνονται στη Γαλλία, απο τα ανώτερα στρωματα της κοινωνιας, που το απογευμα πηγαινουν με τα Lacoste στο Ρολαν Γκαρος. Ηδη είμαστε η μόνη Ευρωπαικη Χωρα που εχει κατι διατηρησει από την ομώνυμη παράδοση. Γιατί να χαθούμε; Συμμετρια και τάξη.

    Χαίρετε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μάλιστα. Δυστυχώς πιστεύω στην ελευθερία του λόγου, κι έτσι δημοσιεύτηκε αυτό το σχόλιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Ένα ευχάριστο και με διδάγματα βιβλίο είναι το "Ο θρίαμβος και η τραγωδία του Ρόμπερτ Όπενχαϊμερ". Παίρνει αρκετό χρόνο, αλλά δείχνει το υποχείριο που μπορεί να γίνει κάποιος όταν τον παραμυθιάζουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.