Δευτέρα 21 Ιουνίου 2010

Ολ ράητ. Έχουμε τα εξής δεδομένα:
1.Αυτές είναι οι ώρες που ξημερώνει και βραδιάζει στο Delft.
Δηλαδή το καλοκαίρι έχουμε 18-19 ώρες "μέρα", που δεν έχεις τι να την κάνεις, γιατί τώρα θυμήθηκε το θερμόμετρο να πιάσει καμιά 18άρα βαθμούς. Τον δε χειμώνα, που έχει χιόνι και ψοφόκρυο, έχει 15 ώρες νύχτα. Υπέροχα. Αλλά δεν πτοούμεθα. Διότι εγώ θα είμαι κλεισμένη στην ωραία μου σχολίτσα πολλές-πολλές ώρες τη μέρα, με κλιματισμό, θέρμανση, τεχνητό, άψογο φωτισμό.
2.Και θα είμαι για πάντα στη σχολή, διότι έλαβα σήμερα ένα μέιλ με τον χαιρετισμό "Dear future Hyperbodies." .Που σημαίνει ότι με δέχτηκαν σε αυτόν τον τομέα. Που σημαίνει ότι θα φτύσω αίμα. Για καλό σκοπό βέβαια.. Δε λέω.. Τι είναι αυτό; Αυτό είναι κάτι που στα ελληνικά μεταφράζεται "παραμετρικός σχεδιασμός". Ωραία πράγματα, η τελευταία λέξη της τεχνολογίας στην αρχιτεκτονική. Δηλαδή, υπολογιστές. Και 3d. Και νέες τεχνολογίες. Όλα αυτά που δεν έμαθα στη σχολή. Γι' αυτό και είχα δηλώσει το Hyperbody, αν και σαν δεύτερη επιλογή μετά το Dwelling, δηλαδή την κατοικία. Ο πατέρας μου ενθουσιάστηκε που με πήραν στο Hyperbody, διότι θεωρούσε ότι αν πήγαινα στην "κατοικία", θα πλήρωνε δυο χρόνια τζάμπα για να το παίζω αρχιτεκτόνισσα του εξωτερικού και να τρώω πατάτες τηγανητές φιλοσοφώντας αρλουμποειδώς για πράγματα που ήδη έχω μάθει στην Ελλάδα. Αυτό είναι λιγάκι αλήθεια. Δηλαδή, κι εγώ ξέρω ότι η ζωή μου θα ήταν εύκολη αν πήγαινα στην "κατοικία". Τώρα μπορεί να μην είναι εύκολη (η ζωή μου), αλλά θεωρώ ότι θα είναι ενδιαφέρουσα, πράγμα που γενικά τις περισσότερες φορές είναι καλό. Δεν κρύβω ότι -παρ' ότι τόσες μέρες παρότρυνα τον Ν. να μην διστάζει και να διαλέγει τα δύσκολα και να τολμά- όταν έφαγα το ίδιο το κήρυγμά μου στη μάπα (όχι από τον Ν., από τη μοίρα) έχασα για λίγο το χρώμα μου. Μετά θυμήθηκα το οικογενειακό ρητό "εμείς είμαστε τυχεροί άνθρωποι", διεπίστωσα και ότι φορούσα πάλι την μαγική καρφίτσα της Α., όταν έμαθα τα νέα και πείστηκα ότι όντως, για καλό με οδηγεί εκεί η μοίρα (που ποια μοίρα δηλαδή, αφού εγώ το διάλεξα. Ένα 50-50 είχε να παίξει η μοίρα). Επίσης, ο Ν. ήταν παρών για να με συνεφέρει και να μου θυμίζει ότι θα τα καταφέρω, ότι δεν υπάρχει τίποτα δύσκολο, απλώς κάποια πράγματα θέλουν περισσότερο χρόνο από άλλα, ότι θα με βοηθήσει σε ό,τι μαθηματικά χρειαστώ, ότι εγώ τους επέλεξα και όχι εκείνοι εμένα. Και ότι το ζήτημα δεν είναι αν κάτι είναι δύσκολο ή εύκολο, αλλά αν μ' αρέσει.
Όλα αυτά με έκαναν τελικά (μετά από κανένα δίωρο συνειδητοποίησης) να διαπιστώσω ότι είμαι πολύ περισσότερο συνεπαρμένη, απ' ότι φοβισμένη. Νιώθω τυχερή που θα μου δοθούν αυτά τα "εργαλεία", που αν τα είχα στα 18 μου μπορεί να έχανα τελείως το δρόμο και το νόημα της αρχιτεκτονικής Όμως μετά από 6 χρόνια σπουδών, νιώθω ότι έχω την ωριμότητα να χρησιμοποιήσω με σύνεση ό,τι "όπλα" μου δοθούν.
3.Βρήκα ένα βίντεο από spacebox. Ναι, είναι όλα μικροσκοπικά, ειδικά η κουζινίτσα και το μπάνιο, αλλά κάτι τέτοιες στιγμές μακαρίζω την τύχη μου που είμαι petite. Κατά τα λοιπά, εξακολουθεί να μου αρέσει. Επίσης, έμαθα τελικά ότι δεν υπάρχει ιδιαίτερο πρόβλημα με την ηχομόνωση, καθώς και ότι μάλλον μπορείς να σπάσεις το συμβόλαιό σου πριν περάσει ένας χρόνος, αρκεί να ειδοποιήσεις έναν μήνα πριν (ξέρω πολύ καλά ότι σιχαίνομαι τις μετακομίσεις, επομένως θα πρέπει να είναι πολύ τραγικά τα πράγματα για να μπω σε αυτή τη διαδικασία).
4.Ο μπαμπάς μου έφερε μια τούρτα παγωτό με γεύση βανίλια, πράγμα που με συγκίνησε, γιατί λατρεύω τη μυρωδιά της βανίλιας και το θυμήθηκε. Μετά όμως μου είπε: "Έχει και κεράκι! Κοίτα!". Το κεράκι ήταν ένα ερωτηματικό. Τον κοίταξα. Μου είπε "ε, νομίζω έχει φτάσει πια αυτή η ηλικία..". Δεν είπα τίποτα. Συνέχισε: " Πλάκα πλάκα έχει περάσει περίπου το 1/3 της ζωής σου.". Του απάντησα ότι το έχω ζήσει όμορφα. "Δεν είπα το αντίθετο. Απλώς έχει περάσει.". Νόου κόμεντς.

Και τελικά, όπως είπε κι ο John Lennon..

“It's fear of the unknown. The unknown is what it is. And to be frightened of it is what sends everybody scurrying around chasing dreams, illusions, wars, peace, love, hate, all that--it's all illusion. Unknown is what it is. Accept that it's unknown and it's plain sailing. Everything is unknown--then you're ahead of the game. That's what it is. Right?”


15 σχόλια:

  1. Μου θυμιζεις τον εαυτο μου...ετσι εκανα κι εγω οταν εφευγα...! Να ξερεις πως θα περασεις πολλες φασεις...κλασικα πραγματα...αλλα θα τα καταφερεις...ολοι στο τελος τα καταφερνουμε...Εξαλλου θες δεν θες μπαινεις σε ενα προγραμμα, εξωτερικου rulez, εισαι και τυχερη ομως γιατι θα πας σε ενα τοπο που ειναι πιο φευγατοι οι κατοικοι και οχι φλωρακια! Καλη δυναμη...επ επ και μην το ξεχασω περνα καμια βολτα απο τη Λωζαννη δεν ειναι πολυ μακρια ... οπως λεμε εδω train connecting people!

    αληθεια ποτε φευγεις?

    statler

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συγχαρητηρια υπερκορμί!
    το σπεισμποξ όλα τα λεφτά!
    ρε συ άλεξ πολύ φοριέται η ολλανδία φέτος, έχω τρεις γνωστούς που θα πάνε εκεί για μεταπτυχιακό. σε κάτι άλλες πολεις όμως που όσο κι αν σπάω το κεφάλι μου δεν θυμάμαι πως τις λένε, κι αν θυμόμουν, δεν θα μπορούσα να τις πω.
    ο μπαμπάκας είναι γλύκας έτσι; (καρκίνος με ωροσκόπο σκορπιό τι άλλο θα ήταν;χαχαχα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. parton sto gamo sou na sou pei kai tou xronou me liga logia hahaha
    bravo gia tis epitixies miss kai eis anotera..se ligo xtipaei h kampana gia tin dikh mou ptixiakh..tin akouw na m kampanizei glika ta autia:P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλή αρχή λοιπον! Θα συμφωνησω ότι το εύκολο ή δύσκολο είναι άσχετο! Το βασικό είναι να υπάρχει ενδιαφέρον! Και μάλλον υπάρχει! Οπότε βουρ!!

    Τρελοτουρίστρια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Statler, ευχαριστώ για την πρόσκληση στη Λωζάννη :). Φεύγω σε 57 μέρες ακριβώς.
    Τζέρρυ, νομίζω ότι φέτος φοριέται οτιδήποτε εκτός από την Ελλάδα. Ναι, ναι γλύκας :Ρ
    Elen King, που να τριανταρίσω και να 'μαι ανύπαντρη (που θα 'μαι, γιατί θα πρέπει να πάρω εκείιιιινο το πτυχίο απ' το Hyperbodyπου το ξεκίνησα το 2010).
    Τρελοτουρίστρια, υπάρχει υπάρχει!! Ευχαριστώ για τις ευχές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Παραμετρικος σχεδιασμος? Wow, ακούγεται ενδιαφέρον. Αν όντως είναι η αρχιτεκτονική στους υπολογιστές, τότε ποιος σε πιανει. Και μετα βρίζουμε το ελληνικό σύστημα που για ένα οτοκαντ της προκοπής πρέπει να πας σε φροντιστήριο. Κι εκεί σκας λεφτά για το πρώτο επίπεδο, το 2ντι, που είναι και γελοίο, στο 3ντι είναι που αρχίζουν τα δύσκολα αλλά πρώτα πληρώνεις για το 2ντι...

    Ε, τεσπά! Το θέμα είναι ότι πέτυχες αυτό που ήθελες, στο κάτω κάτω ποιόν χάλασε το λίγο παραπάνω φοιτητιλίκι? Οκ, στα ξένα καμια σχέση με το αραλίκι των ελλινικών πανεπιστημίων αλλά ντάξει μωρε.

    Να βάλουμε κανένα στόιχημα με την Ζάχα Χαντίντ? Χαχαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πάνο, σε παρακαλώ πολύ πολύ πολύ, "εδώ μέσα" δεν θα λέμε "Ζάχα Χαντίντ", εντάξει; Είμαι ολίγον στενόμυαλή σε αυτή τη φάση και δεν την χωνεύω (αν και υποψιάζομαι ότι θα μου ανοίξουν τους ορίζοντες με το ζόρι :/).
    Δεν θέλω αραλίκι. Καθόλου. Με απασχολεί απλώς να καταλαβαίνω τι πρέπει να κάνω. Άπαξ και καταλάβω, δεν με τρομάζει το να δουλεύω σαν το μαύρο σκυλί (καλά με απασχολεί, αλλά λίγο).
    Καλημέρα σας :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Τι θα έκανα εγώ στο spacebox μου: Θα γέμιζα όλο το πάτωμα μια παχιά στρώση πριονίδι και θα στερέωνα μία τεράστια ρόδα για hamster στον τοίχο, αφου πρώτα θα είχα εξαφανίσει κρεβάτια κλπ. Μετά θα γύριζα ένα παρόμοιο βίντεο όπου με απόλυτη φυσικότητα θα παρουσίαζα σε φίλους και συγγενείς τα "ολλανδικά σπίτια" :]

    Ενδεχομένως θα το κρατούσα έτσι κιόλας, το πριονίδι είναι ζεστό και μαλακό, ποιος το θέλει το κρεβάτι μετά!

    Επίσης πρέπει να πω ότι αν και δεν αντιλαμβάνομαι περι τίνων πρόκειται, οι τομείς σας έχουν πολύ κουλ star trek ονόματα. (Hyperbody?) Εκτός ίσως απο το dwelling που ακούγεται πιο γήινο, εκεί μάλλον σχεδιάζονται τα δεντρόσπιτα που μια μέρα ελπίζω να αποκτήσω ένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Deacon, νομίζω ότι η ρόδα μου θα είναι η σχολή :/ Τέλεια ιδέα πάντως. Κρίμα που την είπες εδώ και την "κάψαμε".
    Το πριονίδι τα σπάει, αλλά έχει αυτές τις μικρές σκληρές ίνες που χώνονται στο δέρμα και δεν βγαίνουν με τίποτα (έχουν περάσει τρωκτικά και τρωκτικά απ' τα χέρια μου και ξέρω).
    Κι εγώ για δεντρόσπιτο πήγαινα, αλλά με βλέπω με διαστημόπλοιο. Και νομίζω ότι μέσα στη γενική σύγχιση θα καταλήξω να σχεδιάζω δεντρόσπιτα-διαστημόπλοια, που νομίζω ότι θα είναι πολύ "της μοδός" αν εποικίσουμε τον Άρη σαμ ντέη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ωραίιιιιο το δωμάτιο!!και έξυπνη η ονομασία spacebox!είναι και πολύ φωτεινό!

    συγχαρητήρια λοιπόν γι αυτό το hyperbody!ω!είμαι σίγουρη πως θα τα καταφέρεις!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Λοιπόν αν δεν χρησιμοποιείς RSS news reader ή καποια άλλη υπηρεσία που σε ενημερώνει για update se blogs εγώ θα αγοράσω καπέλο fedora και θα το φάω.

    Κατα δεύτερο σε ευχαριστώ για το σχόλιο. Ε ναι λοιπόν το ομολογώ, είμαι ένας ανέμελος και ευθυνόφοβος επιplay-boy -δηλ. προσπαθούν να με βουλιάξουν αλλά εγώ επιπλέω. Παρ'αυτα δεν θεωρώ ότι έχω υπερβολικές απαιτήσεις από τις κοπέλες. Αντιθέτως αυτές έχουν τεράστιες απαιτήσεις από εμένα. Και όχι τα φιλαράκια μου δεν με ζηλεύουν, απλώς είναι μαμούχαλοι ολκής και δεν μπόρεσαν να αξιοποιήσουν τα γιγάντια κοιτάσματα γυναικείου ανθρώπινου δυναμικού με τα οποία τους προίκισε ο καλός Ζωροάστρης/Τούτατης/Θωρ. Έτσι όμως είναι αυτα φίλη Άλεξ: Όταν έχεις κάτι δεν το εκτιμάς. Πάντως παράπονο δεν έχω, βρήκα άλλους τρόπους να κοινωνικοποιούμαι. Η πενία τέχνας κατεργάζεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Όχι εντάξει κάτι τέτοιο έχω, για΄τι μου έρχονται μέηλ με κάθε ποστ σου. Αλλά αλήθεια, δεν ξέρω πως το 'κανα :/
    Είδες; Κιόλας φάνηκε η παραξενιά σου! Έχεις την απαίτηση να μην έχουν υπερβολικές απαταίσεις. Μα είμαστε φτιαγμένες για να έχουμε υπερβολικές απαιτήσεις (τώρα βέβαια, είναι η ώρα να πούμε ότι εγώ είμαι η εξαίρεση που επιβεβαιώνει τον κανόνα κλπ κλπ)!!
    Χαχα, δεν αμφέβαλα καθόλου ότι θα έβρισκες λύση σε αυτό το μη-πρόβλημα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Σκέψου ότι δε θα έχεις πολύ να καθαρίζεις,μια χαρά είναι μικρό,φέρνει και τους ανθρώπους πιο κοντά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. νομίζω ότι είναι τόόόόόσο μικρό, που αν δεν καλέσεις κάποιον, μετον οποίο είσαι ήδη κοντά, μπορεί να σε κατηγορήσει για απόπειρα βιασμού με το που θα σταθεί στην πόρτα :Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.