Πέμπτη 13 Μαΐου 2010

Ας πούμε ότι αυτή η εβδομάδα ΔΕΝ είναι μια καλή εβδομάδα γενικά. Ας το πάρουμε απόφαση και ας περιμένουμε καρτερικά να δούμε αν η απαισιότητά της θα τελειώσει την Παρασκευή ή θα κρατήσει ως την Κυριακή.. Η Α. είναι σε κακά -ψυχολογικά- χάλια, τον έναν Α. τον άφησα το Σάββατο με κατάθλιψη, ο άλλος Α. πιέζεται φανταστικά πολύ από το χρόνο και τη δουλειά και τους δυο του εαυτούς, σε μένα προχθές αποδόθηκε ένας χαρακτηρισμός που με έριξε από τα σύννεφα (και ως γνωστόν δεν πρέπει να κάθεσαι στα σύννεφα, διότι είναι ατμός) και μου χάλασε τη διάθεση, που έτσι κι αλλιώς δεν ήταν στα καλύτερά της.
Παρ' όλα αυτά θα το πολεμήσω το θέμα. Ίσως πάω στους Κόρε Ύδρο (από το "κορεσμένοι υδρογονάνθρακες") αύριο με τον Γ.. Βέβαια, οι Κόρε Ύδρο δεν είναι ακριβώς αυτό που λέμε "ανεβαστικοί", αλλά μου αρέσουν πολύ και θα ήθελα να τους δω λάηβ. Το Σάββατο είμαι καλεσμένη σε ένα πάρτι. Μια πρόσκληση πολύ αναπάντεχη, μια ευχάριστη έκπληξη, καθώς πρόκειται για έναν φίλο φίλου, που τον έχω δει πολύ λίγες φορές κι όμως με τίμησε με αυτή την πρόσκληση. Είναι ωραίο να συναντάς ανοιχτούς ανθρώπους.
Αυτό που με προβληματίζει είναι ότι με αυτό το πρόγραμμα δεν βλέπω ούτε Παρασκευή ούτε Σάββατο ΕμΤζι και κάτι δεν μου κάθεται καλά..
Το άλλο γεγονός που προκάλεσε κύματα δυστυχίας στην παρέα, είναι ότι η μαμά της Α. της πήρε μια βουκαμβίλια, και όταν τη μεταφύτευσε προφανώς έκοψε καταλάθος τις ρίζες και το λουλούδι μαράζωσε πολύ πιο γρήγορα από την Α..
Επίσης, σήμερα, γυρνώντας στο σπίτι από μια οικογενειακή επίσκεψη στο σούπερ μάρκετ (η Γερμανίδα γιαγιά μου ήθελε να την πάμε στα Aldi, να δει αν έχουν γερμανικά αλλαντικά, γαμώ το στανιό.. δε θέλω να μιλήσω άλλο γι΄αυτό), βρήκαμε το χελωνάκι στη σκάλα. Το χελωνάκι είναι ένα από τα χελωνάκια της λίμνης στην ταράτσα. Δηλαδή έπεσε από τον τέταρτο στη σκάλα της εισόδου. Το βρήκαμε νεκρό, με το κεφάλι ματωμένο από την πτώση. Δεν ξέρω αν φταίει το ότι δεν είμαι ιδιαίτερα καλά τελευταία, ούτε εγώ ούτε οι γύρω μου, αλλά ένιωσα λες και έβλεπα νεκρό άνθρωπο. Και επίσης μου έχει γίνει έμμονη ιδέα ότι το χελωνάκι αυτοκτόνησε. Και μια νεκρή βουκαμβίλια και ένα νεκρό χελωνάκι σε μια βδομάδα δεν μου φαίνονται πολύ καλός οιωνός.
Επιπλέον, για κάποιο λόγο συρρικνώνομαι Όχι, δεν έχω ανορεξία. Όχι, ούτε θυροειδή έχω. Μάλλον συρρικνώνομαι από τα νεύρα.
Θυμάμαι που έχω υπάρξει από τη φύση μου αισιόδοξη. Απλώς δεν θυμάμαι πριν πόσο καιρό ήταν αυτό.

14 σχόλια:

  1. Oυτε για μενα ειναι καλη η βδομαδα. Απ τη Δευτερα οι πρωτες τρικυμιες στο πελαγος της καλης διαθεσης αρχισαν να φαινονται και απο τοτε σκατα πανε ολα... πφφφ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. ρε τι διάολο? Λες να 'ναι τ' άστρα? Πφφ.. (αγαπημένο επιφώνημα και δικό μου)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δε θελω να πιστευω σε αστρα δε θελω να πιστευω σε αστρα δε θελω να πιστευω σε αστρα δε θελω...
    Δηλαδη αλλοι ειναι σουπερ κ εμεις σκατα? Ελεος δηλαδη... Κ τι θα γινοταν αν πιστευαμε κ στο καρμα? Πφφφφ [και δικο μ αγαπημενο επιφωνημα!]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μη μου ταράζεσαι, μη μου συγχίζεσαι, μη μου εκνευρίζεσαι :) Μην πιστεύεις, μην πιστεύεις :Ρ
    (κάρμα? απαπαπαπαπααα..)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καρμα, συμπτωσεις, επιλογες, αστρα και λοιπα... Ο ενας βασιζεται στα ζωδια και τους αναδρομους, ο αλλος στις εποχες και το ανθισμα των λουλουδιων. Μπας και το κανουμε κι εμεις? Μπαααα. Γιατι ετσι δε θα ειναι σα να περιμενουμε να μας πουν τι θα συμβει?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. true, όχι, true. Η αλήθεια να λέγεται. Και, πίστεψέ με, είμαι φανατική οπαδός του "αν δεν κάνεις κάτι, δε θα γίνει μόνο του"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. πράγματι,συν Αθηνά και χείρα κίνει!
    μη μαραζώνετε ρε παιδες,που να δίνατε και πανελλήνιες...
    έχει ήλιο έξω,έρχεται καλοκαίρι,μετακομίσεις,αλλαγές γενικές και βέβαια η αλλαγή στον αέρα...εστω το καυσαεριο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Lorel γλυκιά μου εσύ καλά τα λες, αλλά εμείς που έχουμε δώσει Πανελλήνιες, γιατί να ξαναζοριζόμαστε σ΄ αυτή τη ζωή γενικώς? (τώρα που θυμάμαι λίγο τις Πανελλήνιες βέβαια, και παρ' ότι κοιμόμουν πολύ περισσότερες ώρες απ' ότι στη διπλωματική, τις θυμάμαι σαν ό,τι χειρότερο έχω ζήσει, σκέφτομαι ότι τελικά, μια χαρά είμαι, ούτε πίκρες, ούτε νεύρα, ούτε τίποτα)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. την προηγούμενη πέμπτη έχασα τη γάτα μου (εκ των δύο) και έκτοτε δεν την έχουμε ξαναβρεί. ήταν η αδυναμία μου, το πιο αγαπημένο μου πλάσμα στον κόσμο, αλλά και του φίλου μου- που στην ουσία δικές του είναι οι γάτες, αλλά επειδή ζούσα 2 χρόνια μαζί τους τις θεωρώ δικές μου. έχουμε κηρύξει οικογενειακώς πένθος εν ολίγοις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Βρε άλεξ και εγω τόσα νεύρα γιατί δεν συρρικνώνομαι;
    Πες μου λεπτομέρειες, πώς να νευριάζω κλπ κλπ. , κρίμα είναι, αν είναι έτσι να μην αρχίσω εκείνη τη δίαιτα..

    Αντε για τις μέδουσες το παίρνω πίσω. Η αλήθεια είναι πως μ' αρέσουν κι εμένα. Ιδίως κάτι μικροσκοπικές που βλέπεις στα ενυδρεία -άλλων χωρών- και είναι όπως τα χρώματα της φωτογραφίας που είχες βάλει.

    Για χαρακτηρισμούς μη μασάς βρε... εξάλλου αποκλείεται να σε περιέγραψε κάποιος με μία λέξη μόνο, εκτός αν αυτή η λέξη ήταν "απερίγραπτη", οπότε ό,τι και αν είπε είναι ημιτελές και ως εκ τούτου λανθασμένο. (Είχα δικαστήριο το πρωι..!)
    Το εννοώ, πέρα από την πλάκα:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Αχ Φλο, λυπάμαι πολύ για τη γάτα σας, αλλά και για την άλλη, που έμεινε πίσω. Γιατί ακόμη κι αν η μια απλώς το έσκασε, η άλλη η κακομοίρα έμεινε χωρίς γατο-παρέα :(
    Τζέρρυ, το σημαντικό με τα νεύρα είναι να κάνεις πάρα πολύ κακές και βίαιες σκέψεις με εικόνες σπλάτερ για το αντικείμενο που σε εκνευρίζει. Αυτό καίει πολλές θερμίδες. Βοηθάνε και οι νευρικές κινήσεις. Επίσης, όταν έχεις νεύρα γενικώς και άνευ λόγου, καλό είναι να ρίχνεις κανένα κλάμμα, κανένα ουρλιαχτό, κανένα χοροπηδηχτό για εκτόνωση και επειδή.. καίνε θερμίδες. Όλα αυτά βέβαια καλύτερα να τα κάνεις ολομόναχη, χωρίς μάρτυρες. Διότι τότε θα είναι και μάρτυρες με τη χριστιανική έννοια, και σε περίπτωση που δεν είναι θα μείνεις όντως μόνη και δεν θα είναι από επιλογή.
    Ευχαριστώ για τα υποστηρικτικά σου λόγια για τους χαρακτηρισμούς :) Δεν ήταν τίποτα σημαντικό. Ήταν κάτι μικρό που ο άλλος δεν περιμένει καν ότι μπορεί να σε πειράξει τόσο και συχνά δεν καταλαβαίνει και ποτέ γιατί ακριβώς σε πείραξε. Μικρές, ανθρώπινες, παρανοήσεις και παράνοιες. Αποδείξεις ότι είμαστε ζωνταντοί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ναι, ακριβώς. ο μικρός είναι πιο χάλια από εμάς, αν αυτό είναι δυνατόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. αχ, αγαπημένη μου, ήτο μία αισχρή περίοδος [με ανάδρομο ερμή] η οποία απ'ότι βλέπω είναι ακόμα σε εξέλιξη. πλέον βέβαια νομίζω ότι η εξέλιξη είναι θετική. αλλά και πάλι, κανείς δεν είναι καλά. ψυχραιμία.
    υ.γ. για να αδυνατίσει κανείς απ'τα νεύρα, θαρρώ πως τα νεύρα πρέπει να γίνουν νευρώσεις. εγώ πάντως έχασα έτσι 10 κιλά!:) πόση χαρά :Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. αγαπητό πρωτεύον θηλαστικό,
    πώς θα το αντιληφθώ ότι τα νεύρα μου έγιναν νευρώσεις άραγε; Έχω μια μικρή υποψία ότι έτσι έχουν τα πράγματα, όντως. Να χαρώ ή να φοβηθώ; Ποία η θέσις μου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.