Δευτέρα 3 Μαΐου 2010

Είναι 10.18μμ, κάνει ψοφόκρυο έξω, έχει 26 βαθμούς μέσα. Οι δρόμοι γυαλίζουν από τη βροχή και πίνω ένα κρασί με το όνομα "Fat bastard", του '08, με πολύ καλή παρέα.
Είμαι στην Ολλανδία, στην τελευταία πιθανότατα επίσκεψή μου ως "τουρίστρια". Αν και το Delft μου φαίνεται παράξενα οικείο, καθώς το Νοέμβρη που ήμουν πάλι εδώ το είχα περπατήσει ήδη αρκετές φορές. Το κέντρο. Τα προάστια θα έχω όλο τον χρόνο να τα εξερευνήσω, αν πάνε όλα σύμφωνα με το σχέδιο.
Αυτό που με εντυπωσιάζει διαρκώς είναι το πόσο πράσινο είναι το πράσινο εδωπέρα. Το γρασίδι φωσφωρίζει πραγματικά και είναι μια ευχάριστη αντίθεση με τον βαρύ ουρανό, που αν ήμουν γαλάτης δεν θα είχα καμία αμφιβολία ότι θα μου πέσει στο κεφάλι. Δεν μπορώ να συνειδητοποιήσω ότι σε τρεις μήνες η ζωή μου θα είναι εδώ. Είναι μάλλον μέχρι να κολλήσω την πρώτη αγαπημένη μου φωτογραφία στο καινούριο μου δωμάτιο.
Κάνουν αρκετά έργα στη γύρω περιοχή από εκεί που φιλοξενούμαι τώρα, μεταξύ των οποίων κάποια καινούρια παρτέρια για λουλούδια. Παρατήρησα, λοιπόν, ότι το χώμα που χρησιμοποιούν στα έργα αυτά είναι γεμάτο κοχύλια. Αρκετά μεγάλες αχιβάδες, οι οποίες δεν έχουν το χαρακτηρηστικό μπεζ ξεπλυμένο χρώμα, αλλά και ρίγες και λαμπερά καστανά και ροζ. Φαντάζομαι ότι σε μια χώρα που είναι χτισμένη κάτω από τη στάθμη της θάλασσας, αυτό δεν θα έπρεπε να μου κάνει και τόση εντύπωση..
Υπάρχει στο κέντρο ένα υπέροχο καφέ, το "coffee company", με δερμάτινους καναπέδες και υπέροχους καφέδες, το οποίο δύο μέρες σερί που το επισκεφτήκαμε, ήταν γεμάτο ανθρώπους που διάβαζαν. Είναι πολύ όμορφο να μην είσαι ο τρελός του χωριού όταν διαβάζεις σε ένα καφέ. Κι όποιος αναρωτηθεί γιατί δεν διαβάζω σπίτι μου και πρέπει να τρέχω στις καφετέριες, μάλλον δεν έχει δοκιμάσει να το κάνει. Όταν, δε, έχεις παρέα σε αυτό το "χόμπυ", φαντάζομαι δεν χρειάζεσαι κάτι παραπάνω για να παραδεχτείς ότι είσαι οριακά ευτυχισμένος (ψέμματα: αν είχε τασάκια, και επιτρεπόταν το κάπνισμα, θα ήταν η απόλυτη ευτυχία. Ξέρω ότι αυτό που δηλώνω είναι απαίσιο και επίσης η περίτρανη απόδειξη της εξάρτησής μου, αλλά παρ' όλα αυτά.. Επίσης, κλείνει στις έξι το απόγευμα τις Δευτέρες. Μαζί με την αγορά. ΓΙΑΤΙ?).
Κατά τα λοιπά, επισκέφτηκα το Leiden για να γιορτάσουμε τα γεννέθλια της βασίλισσας (δλδ.: αφορμή να γίνουν όλοι κόκκαλο φορώντας πορτοκαλί, το χρώμα-κατατεθέν της χώρας, κάτι σαν απόκριες). Ήταν να πάμε στο Amsterdam, αλλά η πόλη είχε βουλιάξει από κόσμο κι έτσι διέκοψαν τα τρένα. Καλύτερα, γιατί δεν είχα καμία όρεξη για τόσο χαμό. Επιπλέον πετύχαμε και ένα λαηβάκι από το πουθενά, κι αυτά είναι σχεδόν πάντα ωραία όταν συμβαίνουν :)
Σήμερα είμαι ιδιαιτέρως χαρούμενη, διότι πήρα το SMLXL του Koolhas και σας διαβεβαιώ, δεν είναι βιβλίο, είναι αριστούργημα..
Ακόμη είμαι ιδιαιτέρως χαρούμενη διότι κυκλοφόρησε το 6ο τεύχος της έκδοσης του Μετρόπολις, "Μητροπολιτικές Ιστορίες", το οποίο κυκλοφορεί στο κέντρο και να πάτε να ψάξετε να το βρείτε, διότι η πρώτη ιστορία είναι δική μου και χρειάζομαι ενθάρυνση και υποστήριξη. Μπείτε και στο λινκ δίπλα ("Μητροπολιτικές Ιστορίες" ) για να δείτε πως αλλιώς μπορεί να έρθει στα χέρια σας.
Την Πέμπτη το πρωί φεύγω πάλι από εδώ και η αλήθεια είναι ότι παρά το ψοφόκρυο και τη βροχή δεν θέλω καθόλου. Το ιδανικό θα ήταν να μπορούσα να έχω εδώ και όλους τους ανθρώπους μου της Αθήνας, και μιας που δεν μπορώ, τους βλέπω τουλάχιστον σαν το χρύσωμα στο χάπι της επιστροφής.
Παρασκευή θα γιορτάσουμε τα γενέθλια της Σ., που η καλή μου φρόντισε να "μετατωπίσει" ώστε να έχω γυρίσει κι εγώ (ή έτσι ισχυρίζεται τουλάχιστον :Ρ).
Αυτά τα νέα, συγνώμη για το ανάκατο του πράγματος.
Υ.Γ.: Ας μου πει κάποιος που είδε το Up ότι έκλαιγε και δεν είμαι εγώ τρομερά διαταραγμένη. Είναι σημαντικό για μένα. Ευχαριστώ.

6 σχόλια:

  1. να σου πανε ολα καλα.
    θυμασαι που σου ειχα πει ψηλα το κεφαλι;
    Up,up,up λοιπον
    και ναι ημουν απο αυτους που συγκινηθηκαν με το καρτουν.
    ΥΓ¨"Είναι πολύ όμορφο να μην είσαι ο τρελός του χωριού όταν διαβάζεις σε ένα καφέ."
    μια και μοναδικη φορα το εχω κανει. κι ενιωθα τρομερα ασχημα οταν ενιωθα πως τραβουσα βλεμματα πανω μου. Γιατι να ειμαστε τοσο πισω σε τετοια θεματα δεν το καταλαβαινω.

    καλη σου νυχτα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. τυχερούλα! πέρνα καλά εκεί και άσε μας εδώ στην χαζο-ελλάδα. (βέβαια εδώ εμείς έχουμε καλοκαίρι και όμορφες παραλίες, αυτοί εκεί τι έχουν, ε; ε; :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Να ξερεις οτι σε ζηλευω. Hate u hate u hate uuuuuuu!
    [τωρα θα μου πεις κατσε στη σχολη να κανεις οσα γουσταρεις γιατι χανομαστε!]
    Ερωτηση: Το coffe company δε μοιαζει αρκετα με τα starbucks? Ειχαμε ενα τετοιο στις Βρυξελες και καθε μερα εκει τη βγαζαμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Δε θα πω ότι ζηλεύω,θα συγκρατηθώ! Χαίρομαι που κι εσύ περνάς καλά και κυρίως για το ότι κάνεις πράγματα για σένα αποκλειστικά και μόνο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. άλεξ παίζει να μην μπορείς να γυρίσεις λόγω απεργίας.
    αλλά μάλλον αυτό δεν είναι και τόσο "στενοχωρητικόν"!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Άλις, ναι, up up up. Ειδικά με τις συνθήκες που επικρατούν στη χώρα αυτή τη στιγμή βέβαια, δεν είναι κι ό,τι πιο εύκολο, αλλά αξίζει μια προσπάθεια.
    φλο, θα ανεβάσω μια φωτογραφία παραλίας στη Χάγη, και δεν θα ζηλεύεις καθόλου, πίστεψέ με! Αλλά εγώ όντως πέρασα πάρα πάρα πολύ καλά.
    Sarper? δεν μου έμοιαζε πάρα πολύ με τα σταρμπακς, αλλά από την άλλη μια φορά έχω πάει σε στάρμπακς, γιατί είχα ένα ραντεβού απ' έξω, οπότε δεν είμαι η κατάλληλη να απαντήσω.
    Vany, μεγάλο πράγμα η αυτοσυγκράτηση!
    Τζέρρυ, γύρισα!! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.