Δευτέρα 8 Μαρτίου 2010

Χθες ήταν τα γενέθλια της Α.. έκλεισε τα 25 το πουλάκι μου. Πήγαμε σπίτι της, εγώ, η Σ, οι δύο Κ. και καμιά 15αριά αγόρια, φίλοι της από την Πρέβεζα. Οπότε η Α. μάλλον πήγαινε σε αρρένων και δεν ήθελε να μας το πει :Ρ. Περάσαμε πολύ όμορφα, ακούγοντας Εν λευκώ, όπως αρμόζει στην ηλικία μας, και τρώγοντας πίτσα με Φιλαδέλφεια (είναι υπέέέροχη). Οι αρχιτεκτόνισσες συμπάθησαν "τα παιδιά με τα μαλλιά (και χωρίς τα μαλλιά) και με τα μαύρα ρούχα" και το αντίστροφο. Ο μικρότερος της παρέας, ο αδελφός της Κ., ήταν γεννηθής το '91 και ο μεγαλύτερος γεννηθής το '81. Μετά από μερικά ποτά, η παρέα είχε δέσει, αλλά με έναν τρόπο χαριτωμένο, κάπως σαν παιδικό πάρτι, με τα κορίτσια να κάθονται από τη μια και τα αγόρια από την άλλη και να ανταλλάσσουν ντροπαλά (καλά, όχι και τόσο) πειράγματα. Ahh, it was nice..
Σήμερα ήταν μια άκρως ενδιαφέρουσα ημέρα.
Πήρα το πρωί τρία βιβλία: το "Τρυφερή είναι η νύχτα", του Φιτζέραλντ, διότι μου είπε ο Α. ότι είναι αγαπημένος του και με τρώει η περιέργεια, το "Κουρδιστό Πουλί" του Μουρακάμι, διότι μου αρέσει τρομερά ο τρόπος γραφής του και το "Οι ξένες λέξεις" του Αλεξάκη, γιατί ο Αλεξάκης αν ήταν λουλούδι, θα ήταν κυκλάμινο κι αν ήταν φρούτο, θα ήταν το πρώτο καρπούζι του καλοκαιριού με μόνο λευκά κουκούτσια, κι αν ήταν εποχή, θα ήταν νοσταλγικό φθινόπωρο (εντάξει, αγαπάω τον Αλεξάκη, είμαι εθισμένη στη γραφή του).
Επιπλέον, στο γραφείο είχαμε μια πολύ δημιουργική μέρα γεμάτη με ιδέες, για τις Μπιενάλε, έναν διαγωνισμό και ένα πρότζεκτ που θέλουν να κάνουν τα παιδιά. Τα θέματα είναι αρκετά αφηρημένα, αλλά μετά από πολύωρη κουβέντα, φαίνεται να βγήκε κάποια άκρη.
Ακόμη, βρίσκομαι σε ανοιξιάτικη ψυχική ανάταση, συνεχίζω τις ιδιωτικές προβολές (με εμένα και τον εαυτό μου) του παλιού, καλού Χόλιγουντ και με τροφοδοτώ με ερεθίσματα.

8 σχόλια:

  1. Eτσι οπως περιγραψες το παρτυ ομως μου θυμιζει ενα απο τα συστατικα αποτυχιας του. Ενα καλο παρτυ απαιτει τα αγορια να μπερδευονται με τα κοριτσια ή και το αντιστροφο [με σεβαστη ποσοτητα αλκοολ βεβαιως] και οχι να καθονται απεναντι σα να περιμενουν τη σεντρα σε ενα γηπεδο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. εγω τι να σχολιάσω τώρα?

    έμεινα στην πίτσα με φιλαδέλφεια..ειλικρινά κόλλησα τώρα δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα άλλο την έτρωγα συνέχεια στην Αθήνα βάζω φιλαδέλφεια παντού τρώω φιλαδ με τοστ φιλαδ με μακαρόνια φιλαδ με κουνέλι στιφάδο φιλαδ με φιλαδέλφεια φιλαδ με τα πάντα και μετά πίνω μπύρες ρε εγώ αδυνατίζω με αυτά μου κάνουν καλό Βούδα μου τι με πιάνει σε τούτο το μπλόγκ?στα άλλα ειμαι κυρία με άλφα(?!) κεφαλαιο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. @sarper: καλέ μου, είμαστε όλοι σε μια φάση ζωής που όλα τα αγόρια και τα κορίτσια του πάρτυ είναι μπερδεμένα με κορίτσια και αγόρια (αλλά εκτός του πάρτυ και χωρίς αλκοόλ) και απλώς συνυπήρχαμε αρμονικά, χωρίς καμία μεγάλη προσδοκία ή ανάγκη για επιβεβαίωση. Και τότε είναι, νομίζω, που περνάς καλύτερα.
    @Amalthia: Το πιστεύω ότι σε αδυνατίζουν! Και μένα το ίδιο. Θα αρχίσω να σε παίρνω από πίσω στα άλλα μπλογκ, να δω αν όντως εδώ μόνο παθαίνεις παράκρουση :Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. μουρακαμι πηρα το "μετα το σεισμο". δεν το εχω ξεκινησει ακομα, μα εχω μεγαλες προσδοκιες.
    οπως επισης κι απο το τοστ ζαμπον!
    περνας ομορφα. το διαπιστωνω διαβαζοντας οσα εχασα.
    μπηκε η ανοιξη παρα τα τελευταια κρυα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Καλώς την Άλις! Δεν το έχω διαβάσει το "μετά το σεισμό", αλλά δε νομίζω να σε απογοητεύσει :)
    Όσο για το Τοστ-Ζαμπόν, το είχα διαβάσει μικρότερη και μου είχε φανεί λίγο απλοϊκό. Ή ήμουν πολύ μικρή για να καταλάβω, ή είναι γεμάτο κλισέ. Διάβασε και πες μας.
    Περνάω όμορφα και επίσης περνάω συχνά από σένα. Δεν ξέρω αν περνάς ωραία, αλλά γράφεις εντυπωσιακά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Εγώ ούτε περνάω ωραία ούτε γράφω εντυπωσιακά. Επίσης κάτι άλλο που δεν ξέρω να κάνω και με έχει πληγώσει αφάνταστα είναι ότι δεν ξέρω να σφυρίζω. Κλαψ. Λυγμ. Σνιφ.
    Επίσης δεν διαβάζω ελληνική πεζογραφία οπότε δεν έχω ιδέα τι είναι ο Αλεξάκης. Ελπίζω να τρώγεται γιατί πεινάω Τον Μουρακάμι τον γνωρίζω αλλά για ευνόητους λόγους. Είχα πάει να διαβάσω το ダンス・ダンス・ダンス (Dance Dance Dance) αλλά ταυτόχρονα είχα εργασία στο ελισαβετιανό δράμα και καταλαβαίνεις ποιο νίκησε. Ας όψεται η επιθυμία μου να πάρω πτυχίο κάποτε. Πριν γίνω 30. Αλλά πάντα είμαι ανοιχτός σε νέα πράγματα!! Ειδικά στο να τα συζητάω!! Ψέμματα, σχεδόν πάντα. Όσο και να με χτυπάς σαν χταπόδι στην πέτρα του μουσικού σύμπαντος...δεν πρόκειται ποτέ να παραδεχτώ ότι η RnB έχει λόγο ύπαρξης και ότι η noise είναι είδος μουσικής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Να την κρατήσεις όσο πιο πολύ μπορείς την ανοιξιάτικη σου διάθεση. Εμένα πάντως, κάθε φορά που έρχομαι, κάτι θετικό μου μεταδίδεις. Οπότε στο χρεωστικό, βάλε πολλά χαμόγελα! :)

    Καλό διάβασμα..

    Φιλί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. DmJapan, ούτε κι εγώ ξέρω να σφυρίζω και με στενοχωρεί επίσης, διότι μικρή ήξερα και κάπως ξεχάστηκε.. Καλό θα ήταν να πάρεις πτυχίο πριν τα 30, διότι στα 30 πρέπει να πάθεις μια μίνι κρίση ηλικίας.
    Madame, την κρατάω με νύχια και με δόντια! Φιλί και σε σένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.