Οκ, αυτή η ανάρτηση θα είναι αηδιαστικά γεμάτη ενθουσιασμό, οπότε προετοιμαστείτε ψυχολογικά.
Δουλειά σήμερα έκανα autocad. Γενικά το απεχθάνομαι, αλλά η Β. μου εξήγησε κάποια πολύ βασικά πράγματα σχετικά με την οργάνωση των layers (συγνώμη στους μη-μηχανικούς που δεν ξέρουν για τι μιλάω :/ ) και χαίρομαι πολύ όταν μαθαίνω πώς να εξοικονομώ χρόνο και ενέργεια. Και οι τρεις τους έχουν τρομερή μεταδοτικότητα, ο καθένας με διαφορετικό τρόπο: η Β. είναι πολύ ακριβής και τυπική και οργανωτική, η Μ. σου μεταδίδει τον ενθουσιασμό αλλά και το άγχος της να πάνε όλα τέλεια και σε εμπνέει, ο Κ. είναι πολύ ευγενικός και ενθαρρύνει κάθε τι που γίνεται σωστά. Σου δίνουν, δηλαδή, διαφορετικού τύπου κίνητρα για να γίνεις καλύτερος.
Μετά το γραφείο πήγα για κρασάκι στο Καφεκούτι με τον Γ.. Είχαμε άπειρο καιρό να βγούμε οι δυο μας (ήταν πάντα μαζί φίλες μου ή φίλοι του ή ο Σ, ο κολλητός μου και παιδικός φίλος του Γ.) και ήταν πολύ όμορφα που τα είπαμε. Όχι ότι είπαμε κάτι που δεν θα λέγαμε σε μια ευρύτερη παρέα, αλλά ήταν όμορφα γιατί μιλήσαμε για διάβασμα, γράψιμο, γκόμενες, γκόμενους, εμμονές, απωθημένα, γονείς, τον σκατοχαρακτήρα μου, τον παλιοχαρακτήρα του.. Παρ' ότι θεωρώ ότι ο Γ. είναι τραγικά επιεικής μαζί μου και επομένως δεν βοηθά ιδιαίτερα στη βελτίωση του χαρακτήρα μου, είναι υπέροχο να έχεις κάποιον να σε καθησυχάζει πως "όλα πάνε καλά, δεν έχει αρνητικό πρόσημο η εντύπωση που δίνεις". Ο Γ. με καταλαβαίνει πολύ καλά και δεν με κρίνει, όχι γιατί δεν είναι επικριτικός χαρακτήρας (και πολύ καυστικός και πολύ εύστοχος είναι στις κρίσεις του), αλλά γιατί όσα του λέω δεν του φαίνονται περίεργα. Είναι ωραίο να έχεις τέτοιους φίλους. Νιώθεις κάπως σα να γυρίζεις "σπίτι". Μπορεί να έχω πιεί τρία ποτήρια κρασί στις 8 και τελευταία φορά που έφαγα να ήταν στις 12 το μεσημέρι, και να είμαι ακόμη λίγο.. dizzzzy, αλλά δεν θα διστάσω να γράψω ότι ο Γ., αν και μόλις τρία χρόνια φίλος, είναι δικός μου άνθρωπος. Βασικά, (ναι, θα συνεχίσω να παραληρώ), γύρισα σπίτι και πήρα τηλέφωνο στην άλλη άκρη της Ευρώπης, μόνο και μόνο για να μιλήσω για τη σημασία της φιλίας. Το κρασί αυτό είχε επάνω μου την ίδια επίδραση που έχουν οι καφέδες με την Α.. Αυτό το "ό,τι σκατά και να γίνει, μπορώ να το ξεπεράσω με αυτούς τους ανθρώπους δίπλα μου". Και αυτό το αίσθημα το έχω μεγάλη ανάγκη σε αυτή την περίοδο της αναμονής και αβεβαιότητας :)